Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

Σάββατο 19 Μαρ 2011



Δυστυχώς στο αντρικό βόλεϊ, κατά 99% θα πέσουμε στη Β’ Εθνική Κατηγορία, όπου θα ξανά-συμμετάσχουμε μετά από 19 χρόνια (αγωνιστήκαμε εκεί μόνο την περίοδο 1991-92). Αφού δεν καταφέραμε να κερδίσουμε με καθαρό σκορ στην έδρα μας, κάποιον ΑΟ «Γαλαξία» Θεσσαλονίκης, δε νομίζω ότι μπορούμε να κάνουμε την υπέρβαση στις τελευταίες 6 αγωνιστικές, για να παραμείνουμε στην Α2. Πλέον, εκτός του Γαλαξία, μπορούμε να φτάσουμε μόνο τη Νίκη Αιγινίου, αν και πολύ αμφιβάλω. Μαθηματικά έχουμε ελπίδες, αλλά δυστυχώς το αγωνιστικό μας προφίλ λέει άλλα. Ειλικρινά δεν περίμενα στην έναρξη της χρονιάς να υποβιβαστούμε. Με βάσει τα ρόστερ, υπολόγιζα ότι θα είμαστε γύρω στην 8η θέση. Όμως, το γεγονός ότι μας πήρε από κάτω στο θέμα ψυχολογίας με τις συνεχείς ήττες στον Α’ γύρο και με δεδομένο ότι η φανέλα είναι βαριά για κάποιους παίκτες, κάνουν την κατάσταση να είναι μη αναστρέψιμη πλέον. Το τελευταίο μας χαρτί το παίζουμε σήμερα, με αντίπαλο τον ΑΟ «Οδυσσέα» Νέας Φιλοθέης (με έδρα το Μαρούσι), στο πλαίσιο της 17ης αγωνιστικής. Ο αγώνας θα ξεκινήσει στις 18:00, στο κλειστό γυμναστήριο «Σπ. Λούης» (δίπλα στο σταθμό ηλεκτρικού του Αμαρουσίου). Τελευταία φορά που βρεθήκαμε εκεί (και οπαδικά, αλλά και σαν ομάδα), ήταν την περίοδο 1995-96 για την Α2, όταν κερδίσαμε με  3-1 σετ τον τοπικό ΑΟ Παραδείσου. Αν κερδίσουμε, απλά θα εισπνεύσουμε λίγο οξυγόνο ακόμα, αλλιώς αν χάσουμε, θα πρέπει να κάνουμε σχέδια για την Β’ Εθνική και να παρακολουθούμε τις εξελίξεις για την επικείμενη αναδιάρθρωση της Α2 (λένε για 3 ομίλους από του χρόνου, για οικονομικούς κυρίως λόγους, με ταυτόχρονη κατάργηση της Β’ Εθνικής). Για να δούμε… Και για να κλείσουμε τα του βόλεϊ ανδρών, να αναφέρουμε ότι με την αντίπαλό μας ομάδα, δεν έχουμε αγωνιστεί ποτέ εντός έδρας στην Ιστορία μας.
Στις γυναίκες, δίνουμε ένα εξαιρετικά δύσκολο, όσο και κρίσιμο παιχνίδι, με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό ΑΟ. Ο αγώνας θα διεξαχθεί στο κλειστό του Μετς, τη Δευτέρα στις 17:15 (τηλεοπτική μετάδοση από το Sport +), στο πλαίσιο της 7ης αγωνιστικής της Β’ φάσης. Οι βαζελίνες, θα θέλουν να εκδικηθούν για τον αποκλεισμό τους στο Κύπελλο πριν καμιά δεκαριά μέρες, αλλά και εμείς παίζουμε το τελευταίο μας χαρτί για να διατηρήσουμε ζωντανές τις όποιες (ελάχιστες) ελπίδες μας, για την κατάκτηση του φετινού τίτλου. Πάντως, σε κάθε περίπτωση οφείλουμε να κερδίσουμε, για λόγους γοήτρου και μόνο. Είμαστε η ΑΕΚ, ας μην το ξεχνάμε αυτό. Μετά τη νίκη μας με αντίπαλο το ΣΑΑΚ Ανατόλια, την περασμένη Δευτέρα, ανεβήκαμε στην 3η θέση της κατάταξης και δεν πρέπει με τίποτε να πέσουμε κάτω από αυτή. Μην ξεχνάμε ότι πλησιάζει και ο τελικός του Κυπέλλου στις 16 Απριλίου (στη Σάμο) και κάθε νίκη, ειδικά επί ενός δυνατού αντιπάλου, θα μας ατσαλώνει ψυχολογικά. Ας ελπίσουμε να συνεχίσει σε αυτό το ρυθμό η βραζιλιάνα Del Rio, η οποία στα τελευταία παιχνίδια, δείχνει μεταμορφωμένη προς το καλύτερο.
Κλείνοντας, θα μου επιτρέψετε να ασχοληθώ και λίγο με το ποδόσφαιρο. Όχι, δεν πρόκειται να πανηγυρίσω επειδή προκριθήκαμε σε έναν τελικό Κυπέλλου Ελλάδος, ούτε επειδή αποκλείσαμε τον ΠΑΟΚ, ο οποίος τα τελευταία δύο χρόνια έχει βγάλει γλώσσα και νομίζει ότι η ΑΕΚ είναι υποδεέστερη σαν ομάδα (ήμαρτον, ξεπέρασαν και τους gay-ρους σε βλακεία). Θα πανηγυρίσω όμως επειδή η ΑΕΚάρα έδειξε το ήθος της και το ότι κερδίζει την όποια διάκριση με το σπαθί της. Θα πανηγυρίσω που ο Σάχα δεν έκανε τον «ψόφιο κοριό», μετά το καπνογόνο που έφαγε στην πλάτη, το οποίο του έκαψε την μπλούζα. Θα πανηγυρίσω που δεχτήκαμε να παίξουμε για 10’’, για να λήξει και επίσημα το ματς, για να μην καταστρέψουμε εμείς τον αντίπαλό μας, τον οποίο φρόντισαν να θάψουν οι ανεγκέφαλοι οπαδοί του. Να τους είχε αδικήσει η διαιτησία, ναι να το καταλάβω. Αλλά αντί να χειροκροτήσουν την καλύτερη ομάδα, αυτοί της επιτίθενται, βγάζοντας έτσι το απύθμενο κόμπλεξ τους. Και ξέρετε γιατί λυπάμαι? Γιατί όταν τους κερδίζαμε στη Νέα Φιλαδέλφεια το 1996 με 4-0 (στο 60ο λεπτό), ενδώσαμε στα παρακάλια του Τουρσουνίδη και του Λαγωνίδη, για να μην τους βάλουμε άλλα τόσα, επειδή δεν θα μπορούσαν, όπως έλεγαν, να γυρίσουν στη Σαλονίκη (πρόκειται για μαρτυρία παλαίμαχου ποδοσφαιριστή μας, ο οποίος έπαιζε στο εν λόγω παιχνίδι και είχε βάλει και γκολ). Δεν πειράζει όμως, είμαστε περήφανοι που είμαστε ΑΕΚ και γιατί είμαστε…ελεήμονες. Περαστικά σας...   
Φώτης Πάτρα

ΥΓ1: Ρε καρντάσια, τι πίνετε και γράψατε τέτοιες αρλούμπες στο πανί σας? Ξεχάσατε τα Τέμπη να αναφέρετε…
ΥΓ2: Θα βαρεθούμε να παίζουμε τελικούς και final-4. Για μετρήστε…Ποδόσφαιρο, βόλεϊ γυναικών, χάντμπολ, ποδόσφαιρο σάλας και ίσως και Ευρωπαϊκό “Challenge Cup”.
ΥΓ3: Ραντεβού στα Λιόσια. Η Βασίλισσα μας χρειάζεται δίπλα της…ΟΛΟΥΣ!
ΥΓ4: Επειδή η τεχνολογία έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας, τη στήλη θα τη βρείτε και στο διαδίκτυο στο ιστολόγιο: http://gia-tin-AEK-tis-kardias.blogspot.com/.
ΥΓ5: Καλημέρα ΑΕΚάρα μου...
ΥΓ6: Ευχαριστώ όσους βοηθάνε (με κάθε τρόπο), το σκακιστικό τμήμα της ΑΕΚ. 
ΥΓ7: Το blog της ομάδας σκάκι της ΑΕΚ είναι: http://aekchessclub.blogspot.com/.  Νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να το επισκεφθεί κανείς (και ας μην έχει σχέση με το σκάκι).
ΥΓ8: Όλοι μέλη στην Α.Ε.Κ… Αλλά με τις συνδρομές μας πληρωμένες όμως…
ΥΓ9: Γήπεδα (ποδοσφαίρου – μπάσκετ – βόλεϊ) στη Νέα Φιλαδέλφεια (Ποδονίφτη)…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου