Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

Τετάρτη 25 Ιουλ 2012


Είχα να γράψω πολύ καιρό κείμενο. Κάποτε έγραφα αποκλειστικά και μόνο για τα τεκταινόμενα στο βόλεϊ γυναικών, είτε στον αγαπημένο μου «Δικέφαλο», είτε στο «aek-live». Από τότε όμως που το εν λόγω τμήμα έγινε «μόδα» στον κόσμο της ΑΕΚ, θεώρησα πως δεν είχε νόημα να γράφω κάτι, αφού όλοι πλέον άρχισαν να ενδιαφέρονται για το τμήμα που (μαζί με το χάντμπολ), έφερνε τίτλους στο σωματείο. Επιπρόσθετα, το να γράψω κείμενο για μένα δεν είναι μια υποχρέωση, αφού δεν το κάνω επαγγελματικά, αλλά είναι μια ευχαρίστηση η οποία προέρχεται από την καρδιά μου και μόνο. Αν δεν το νιώθω, δεν μπορώ να γράψω ούτε λέξη. Ίσως όμως πει κάποιος εδώ. Και καλά ρε φίλε, δεν ένιωσες κάτι όταν σηκώσαμε την κούπα? Ούτε όταν παίξαμε με τη Γαλατά στην Πόλη? Και βέβαια ένιωσα, αλλά στα τόσα φώτα της δημοσιότητας, το κειμενάκι μου απλά θα ήταν ένα ακόμα λαμπάκι. Ενώ μέσα στο σκοτάδι, είναι σαν τα φώτα της Νέας Υόρκης (έτσι για να χαρεί και ο Romeo).  
Οι αφορμές για να γράψω σήμερα ήταν δύο. Η πρώτη ήταν όταν διάβασα τη σύνθεση της ποδοσφαιρικής ομάδας που θα ταξιδέψει Αγγλία για το βασικό στάδιο προετοιμασίας και η δεύτερη όταν μίλησα με τον αδερφό μου Νίκο Καρυστινό. Τη δε χαριστική βολή, την έδωσε η απόφαση για συμμετοχή της Βασίλισσας στη Β’ Εθνική κατηγορία στο μπάσκετ. Σκεφτόμουν ότι ο Σύλλογος είναι στα όρια της διάλυσης. Στο ποδόσφαιρο το ρόστερ είναι επιπέδου Β’ Εθνικής, τα δε χρέη μας (και πάλι) δυσβάσταχτα. Στο μπάσκετ ξεκινάμε από το μηδέν. Στο βόλεϊ παίζουμε στην Α2. Οπότε, όταν οι μόνες οάσεις σε ολόκληρη ΑΕΚ είναι το γυναικείο βόλεϊ και το χάντμπολ, αυτό από μόνο του δείχνει ότι τα πράγματα δεν πάνε καθόλου καλά. Τελευταίο άφησα το θέμα του γηπέδου, το οποίο παραμένει για 9η χρονιά γκρεμισμένο και ένας Θεός ξέρει πότε και αν θα ξαναχτιστεί. Αδέρφια, δεν μας έχει μείνει τίποτε. Δεν έχουμε να πιαστούμε από πουθενά για να χαμογελάσει το χειλάκι μας. Όμως, επειδή από  τη φύση μου είμαι αισιόδοξο άτομο, πιστεύω ότι ο Δικέφαλος θα ξαναγεννηθεί. Άλλωστε η ίδια η σφραγίδα του Σωματείου έχει το Φοίνικα να αναγεννιέται μέσα από τις στάχτες του και να μεταμορφώνεται στον Δικέφαλο Αετό, στο αριστερό μέρος της φανέλας. Οφείλουμε όλοι μας να στηρίξουμε την προσπάθεια του Θ(ε)ωμά. Είναι η τελευταία μας ελπίδα. Πρέπει όλοι μας να πάρουμε διαρκείας και να στηρίξουμε την ομάδα στις δύσκολες αυτές στιγμές που βιώνει. Μόνο ο κόσμος έχει απομείνει πλέον. Ο κόσμος που έχει δεχτεί τόσα απανωτά και βαριά χτυπήματα. Αν γυρίσουμε και εμείς την πλάτη στην ομάδα, τότε… Βλέπετε δεν υπάρχει Κράτος, δεν υπάρχει Πολιτεία, δεν υπάρχει τίποτε. Τη στιγμή που έχουν επιβεβαιωθεί οι καταχρήσεις του Ψωμιάδη και οι υπεξαιρέσεις, έρχεται η Εφορία και με έγγραφο ζητάει 1,4 εκ. ευρώ για το άρθρο 44. Να τα δώσουμε ρε παιδιά, αλλά που ήσασταν τότε που έκλεβε ο Μάκαρος? Που ήσασταν για να κάνετε έλεγχο? Χιλιοειπωμένες απορίες, που θα παραμείνουν αναπάντητες. Δεν θέλω να μακρηγορήσω αδέρφια. Άλλωστε το καλοκαιράκι πρέπει να είναι χαλαρό. Απλά ήθελα να γράψω ότι η ΑΕΚ δεν πρόκειται να πεθάνει. Και αυτό γιατί είναι Ιδέα. Και οι ιδέες δεν αποθνήσκουν… 

Φώτης Πάτρα
fapatra@hotmail.com

ΥΓ1:  Την παρούσα φάση, θεωρώ ότι η μόνη λύση για τη Βασίλισσα ήταν η Β’ Εθνική, με μία μόνο προϋπόθεση: να ισχύει το ότι διαγράφονται ΟΛΑ τα χρέη μας και ότι σε 2 χρόνια στην Α1, δεν θα χρωστάμε ούτε 1 (ολογράφως ένα) ευρώ. Με αυτό σαν δεδομένο, σαν μέλος του ΔΣ, η απόφαση με βρίσκει σύμφωνο. 
ΥΓ2: Πολλά μπράβο στον αδερφό μου Βασίλη Τόγελο, για τη μεταγραφή του Αλβανού στο τμήμα χάντμπολ. Έδωσε μεγάλη μάχη, τη στιγμή που τα μΠΑΟΚια τον είχαν σίγουρο.
ΥΓ3: Χρόνια πολλά στα αδέρφια μου στην Original Καρδίτσας και ειδικότερα πολλούς χαιρετισμούς στον Δημήτρη. Κρατάτε γερά και ψηλά το λάβαρο με το Δικέφαλο στην κεντρική Ελλάδα. 
ΥΓ4: Στέγαση ΚΑΙ στην Τήνο. Αδέρφια, εύχομαι ότι καλύτερο. Κιτρινόμαυρες Κυκλάδες…
ΥΓ5: Επειδή η τεχνολογία έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας, τη στήλη θα τη βρείτε και στο διαδίκτυο στο ιστολόγιο: http://gia-tin-AEK-tis-kardias.blogspot.com/.