Για ακόμα ένα Σαββατοκύριακο, δεν υπάρχουν αγωνιστικές υποχρεώσεις στο βόλεϊ (ανδρών και γυναικών). Αιτία, ο δεύτερος γύρος των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών. Είναι μια καλή ευκαιρία λοιπόν, να αναλύσουμε την κατάσταση στο ανδρικό βόλεϊ του συλλόγου μας, το οποίο για μια ακόμα φορά αγωνίζεται στην Α2 Κατηγορία.
Το τμήμα ιδρύθηκε το 1967 και μετά από μια σύντομη πορεία στις τοπικές κατηγορίες, διαλύθηκε το 1971. Επανιδρύθηκε το 1982, όπου αγωνίστηκε στη Δ’ Τοπική Κατηγορία Αττικής. Μέσα σε 14 χρόνια ανέβηκε συνολικά 7 κατηγορίες, για να αγωνιστεί για πρώτη φορά στην Ιστορία του στην Α1 Κατηγορία, την περίοδο 1994-95. Λογικά, μια οποιαδήποτε ομάδα που ανέρχεται στην Α1, έχει σαν άμεσο στόχο τη σωτηρία της και σα μακροπρόθεσμο, τη δημιουργία μιας ομάδας που θα πρωταγωνιστήσει στο άθλημα. Πολλώ δε μάλλον, αν αυτή η ομάδα ονομάζεται ΑΕΚ. Όμως δυστυχώς, τίποτε από αυτά δε συνέβησαν. Η ομάδα το 1995, υποβιβάστηκε αμέσως από την Α1 στην Α2. Την επόμενη χρονιά, κέρδισε άμεσα την άνοδό της, αλλά το ταβάνι της ήταν η 5η θέση στην Α1 (τρεις φορές), ένας χαμένος τελικός Κυπέλλου και η 3η θέση στο Κύπελλο Κυπελλούχων (στη μοναδική μέχρι σήμερα παρουσία της σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις). Και όλα αυτά, κατά τη χρονική περίοδο 1997 – 2001. Διότι από το 2002 και εντεύθεν, έχουμε 4 υποβιβασμούς στις 5 συμμετοχές μας στην Α1.
Κάνοντας μια αποτίμηση, σαν οπαδός της ομάδας, θα έλεγα ότι δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένος με την παραπάνω πορεία του τμήματος, όταν σύλλογοι με σαφώς μικρότερη Ιστορία και όνομα από την ΑΕΚ, έχουν καταφέρει να πάρουν τίτλους (ΑΕ Νίκαια, Ηρακλής) ή να πετύχουν διακρίσεις στην Ευρώπη (Ηρακλής, ΕΑ Πατρών). Και αν σας παραξενεύει που χρησιμοποιώ τον Ηρακλή των τίτλων στο χώρο του βόλεϊ σαν παράδειγμα, απλά θα σας αναφέρω ότι το 1997 εμείς τερματίσαμε 5οι και ο Ηρακλής 8ος, το 1998 εμείς 5οι και ο Ηρακλής 6ος, ενώ τον κερδίζαμε άνετα στα μεταξύ μας παιχνίδια και μάλιστα με καθαρό σκορ (3-1 το 1997 και 3-0 το 1998).
Εκτός της μέτριας πορείας μας όλα αυτά τα χρόνια, έχω βαρεθεί να ακούω για χρέη, για οφειλές, για κατασχέσεις και για οικονομικά προβλήματα της ομάδας βόλεϊ. Και να πεις ότι μαζεύαμε κούπες? Να πω πάει στο διάολο, κάτι κερδίσαμε. Αντ’ αυτού, πληρώνουμε ακόμα κάποιον Μπιούφορντ (2001-02), πληρώνουμε ταμειακές διευκολύνσεις σε πρώην παράγοντες, πληρώνουμε ενοίκια σπιτιών αθλητών από το…μεσαίωνα και γενικά πληρώνουμε τα μαλλιά της κεφαλής μας σε παλιά χρέη.
Πως έγιναν όλα τα παραπάνω? Και γιατί η ομάδα δε βρήκε το δρόμο της? Η απάντηση βρίσκεται κάπου ανάμεσα στην αδιαφορία των διοικούντων όλα αυτά τα χρόνια και στην ανικανότητα ορισμένων να διοικήσουν (κλασσικό παράδειγμα η αφαίρεση 1 βαθμού στην Α1 το 2004, λόγω αποβολής της εφηβικής ομάδας από το αντίστοιχο πρωτάθλημα, επειδή δεν συμπλήρωνε 6άδα για να κατεβάσει στους αγώνες). «Παραγοντικές» εξαιρέσεις υπήρχαν, αλλά είναι σταγόνα στον ωκεανό.
Ερχόμαστε στο σήμερα. Η νυν διοίκηση, βλέποντας την κατάσταση στο τμήμα και με οδηγό την περυσινή «μαύρη» χρονιά, αποφάσισε πρώτα απ’ όλα να εξυγιάνει το ΤΑΠ. Μια ομάδα, θα γίνει ελκυστική, όταν έχει μηδενικά χρέη. Αν καταφέρει και ανέβει από φέτος στην Α1 (δύσκολο), ακόμα καλύτερα. Αλλά τα χρέη σε τρίτους από προηγούμενες χρήσεις, θα πρέπει να είναι μηδέν. Μόνο τότε θα μπορέσει να κάνει σωστό προγραμματισμό (βάσει εξόδων – εσόδων) και να μπορέσει να προσελκύσει νέους επενδυτές (αν υπάρχουν σήμερα τέτοιοι), οι οποίοι θα προσπαθήσουν να δώσουν ώθηση στην ομάδα για να διεκδικήσει τίτλους. Αν ρίξουμε μια ματιά στην Α1 σήμερα, θα δούμε ότι οι δύο απαταιώνιοι (έχοντας χορτάσει τίτλους όμως), βρίσκονται υπερχρεωμένοι και στο χείλος του γκρεμού. Άρα, μόνο μια εξυγιασμένη ομάδα, χωρίς χρέη, θα μπορέσει να σταθεί στο χώρο και να πρωταγωνιστήσει. Όσο και να μας πονάει ή να μην μας αρέσει σαν οπαδούς, η ιδέα της οικονομικής εξυγίανσης, αντί της ανόδου στην Α1 με κάθε κόστος, δυστυχώς είναι μονόδρομος. Αναφορικά με τις ακαδημίες, παρόλη την έλλειψη γηπέδου, τόσο στα αγόρια, όσο (κυρίως) στα κορίτσια, η ΑΕΚ έχει αξιόμαχες ομάδες, οι οποίες είναι σίγουρο ότι θα τροφοδοτήσουν μελλοντικά τις Α’ ομάδες ανδρών και γυναικών.
Βέβαια, θα πρέπει να κάνουμε και εμείς οι οπαδοί την αυτοκριτική μας. Διότι βάλαμε και εμείς ένα λιθαράκι σε όλη αυτή την μέτρια πορεία. Ναι μεν πολλές φορές βοηθήσαμε με τη μαζική παρουσία μας όπου αγωνιζόταν η ομάδα, αλλά δύο φορές τη σπρώξαμε στο γκρεμό, με την πρόκληση μηδενισμών λόγω επεισοδίων και μάλιστα χωρίς λόγο και αιτία (μηδενισμός και -3 βαθμοί με τη ΓΕ Μεσσηνίας το 2004-05 στην Α2 και επίσης μηδενισμός και -3 βαθμοί με Εθνικό Αλεξανδρούπολης, στα play out της Α1 το 2007-08). Θα πρέπει από δω και πέρα να αγοράζουμε κανά διαρκείας και να βοηθάμε με την παρουσία μας σε όλα τα γήπεδα.
Και είναι σίγουρο, ότι μετά την κατασκευή του ποδοσφαιρικού γηπέδου στη Νέα Φιλαδέλφεια, μαζί με το κλειστό γυμναστήριο, ο Δικέφαλος Αετός θα πετάξει ψηλά και στο χώρο του ελληνικού βόλεϊ.
Φώτης Πάτρα
ΥΓ1: Δυστυχώς η ζωή μας είναι απρόβλεπτη και δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σκεπάζει τον υποψήφιο δήμαρχο Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας, Γιώργο Αποστολάκη. Από εκεί ψηλά, σίγουρα θα βλέπει την αγαπημένη του ομάδα να αγωνίζεται και πάλι στα Ιερά χώματα της Νέας Φιλαδέλφειας, όπως ήταν το όνειρό του.
ΥΓ2: Νίκη στο Δαΐς απέναντι στο μισητό Δούκα στο χάντμπωλ σήμερα. Τα τσιράκια της ομοσπονδίας, πρέπει να πάρουν το μάθημά τους.
ΥΓ3: Ήδη άνοιξε ο λογαριασμός… Όσοι δεν ξέρουν, ας ρωτήσουν να μάθουν.
ΥΓ4: Επειδή η τεχνολογία έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας, τη στήλη θα τη βρείτε και στο διαδίκτυο στο ιστολόγιο: http://gia-tin-AEK-tis-kardias.blogspot.com/.
ΥΓ5: Καλημέρα ΑΕΚάρα μου...
ΥΓ6: Ευχαριστώ όσους βοηθάνε (με κάθε τρόπο), το σκακιστικό τμήμα της ΑΕΚ.
ΥΓ7: Το blog της ομάδας σκάκι της ΑΕΚ είναι: http://aekchessclub.blogspot.com/. Νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να το επισκεφθεί κανείς (και ας μην έχει σχέση με το σκάκι).
ΥΓ8: Όλοι μέλη στην Α.Ε.Κ… Αλλά με τις συνδρομές μας πληρωμένες όμως…
ΥΓ9: Γήπεδα (ποδοσφαίρου – μπάσκετ – βόλεϊ) στη Νέα Φιλαδέλφεια (Ποδονίφτη)…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου