«Δυστυχώς επτωχεύσαμεν»... Η «ΑΕΚ της καρδιάς», η ομάδα βόλεϊ ανδρών του συλλόγου, υποβιβάστηκε στη Β’ Εθνική Κατηγορία, όπου και θα αγωνίζεται την περίοδο 2011-12. Ακούγεται σαν ανέκδοτο, αλλά δεν είναι. Είναι η σκληρή πραγματικότητα, την οποία θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε κατάφατσα. Θα έχουμε πολλά να πούμε και να αναλύσουμε τις επόμενες εβδομάδες, αλλά ο αγωνιστικός υποβιβασμός μας είναι γεγονός. Και λέω αγωνιστικός, γιατί μπορεί να ακολουθήσει αναδιάρθρωση κατηγοριών. Και αυτό για οικονομικούς κυρίως λόγους, αφού τα έξοδα είναι πολλά, στους δύσκολους καιρούς στους οποίους ζούμε. Η ΕΟΠΕ σκέφτεται να καταργήσει εντελώς τη Β’ Εθνική, ή μάλλον καλύτερα να τη συγχωνεύσει με την Α2 και να δημιουργήσει τρεις νέες κατηγορίες υπό την Α1. Μία βόρεια, μια κεντρική και μία νότια, από τις οποίες θα ανεβαίνει η 1η ομάδα της κάθε μίας. Ήδη αυτό το σύστημα εφαρμόζεται στις γυναίκες. Νομίζω ότι πολλές ομάδες το επιθυμούν, για να μειώσουν τα έξοδά τους και επίσης είναι νομίζω επιθυμία και της Ομοσπονδίας, για να διευκολύνει και τις ομάδες, αλλά και να αποφύγει στο μέλλον φαινόμενα τύπου Μουδανιών. Άλλο είναι να έχεις κάποιες μετακινήσεις γύρω-γύρω από την έδρα σου και άλλο στην Κρήτη ή τα νησιά, προερχόμενος από τη βόρεια Ελλάδα για παράδειγμα. Όμως, ότι και να γίνει, ο υποβιβασμός είναι υποβιβασμός. Η ομάδα στάθηκε ανάξια να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις (λίγες κατ’ εμέ) της κατηγορίας. Κύριος υπεύθυνος είναι ο πρώην προπονητής μας, ο Λακασάς. Όχι τόσο για τις επιλογές του, αφού το μπάτζετ ήταν πολύ περιορισμένο, αλλά κυρίως για τις προπονητικές του ικανότητες. Και δεν αναφέρομαι καθόλου στο μικρό μπάτζετ, γιατί οι ομάδες τύπου Αιγίνιο, Κόροιβος και Οδυσσέας, ίσως διέθεσαν λιγότερα χρήματα απ’ ότι εμείς. Είχα την «τύχη» να παρακολουθήσω κάμποσα παιχνίδια φέτος και έτσι μπορώ να κάνω συγκρίσεις. Άλλη ομάδα με τον Αρσενιάδη στον πάγκο η ΑΕΚ. Εντελώς διαφορετική και με ίδιους παίκτες. Ο Λακασάς μου έδινε την εντύπωση ότι απλά υπήρχε στον πάγκο. Απλά παρίστατο. Τι να καθόμουν εγώ, τι αυτός, το ίδιο αποτέλεσμα θα είχαμε. Ή μάλλον όχι, θα είχαμε περισσότερο πάθος, γιατί θα έτρωγα τα λαρύγγια των παικτών αν δεν μάτωναν τη φανέλα. Αντίθετα, παρατηρούσα μια ομάδα απαθέστατη, να χάνει το ένα παιχνίδι μετά το άλλο, χωρίς κανένα πάθος τόσο από τον πρώην προπονητή μας, όσο και από τους παίκτες και φυσικά καμία αντίδραση από τον πάγκο όταν στράβωναν τα αποτελέσματα. Και το αποκορύφωμα? Μετά τα όποια γεγονότα με την Παναχαϊκή στο Μενίδι, όπου άναψαν δύο καπνογόνα οι οπαδοί μας εντός του κλειστού, άκουσα τον Λακασά να λέει στο τέλος του αγώνα, απευθυνόμενος γενικά και αόριστα προς τους διαιτητές – γραμματεία - παρατηρητή: «δεν πειράζει, ας παίξουμε κεκλεισμένων. Καλύτερα θα είναι, σάμπως έρχεται και κανένας?». Εκείνη τη στιγμή δε, πασχίζαμε μαζί με τον Νικολάκη ΝΦ, να πείσουμε τους διαιτητές ότι κάναμε ότι μπορούσαμε για να αποφύγουμε τα καπνογόνα και ότι οι οπαδοί μας έφυγαν από μόνοι τους, αφού αστυνομική δύναμη υπήρχε για τα μάτια του κόσμου. Για να μιλήσω με αριθμούς, κλείνοντας το κεφάλαιο «Λακασάς», θα πω ότι η ομάδα στις 8 πρώτες αγωνιστικές είχε 7 ήττες και 1 νίκη ( και αυτή απέναντι στα Μουδανιά που δεν σταύρωσαν ούτε νίκη σε όλο το πρωτάθλημα). Τα σετ ήταν 10-24, ενώ συγκεντρώσαμε μόλις 5 βαθμούς (και επιπρόσθετα, υπεστήκαμε και μια καταδικαστική ήττα εντός έδρας από τον Κόροιβο). Και μιας και αναφέρθηκα στα σετ, να πω ότι από τα 24 χαμένα, στα 12 δεν φτάσαμε καν τους 20 πόντους (τα μισά δηλαδή), ενώ μόλις 5 τα χάσαμε με διαφορά 2 πόντων, δηλαδή στις λεπτομέρειες. Τα συμπεράσματα δικά σας. Αντίθετα, επί Αρσενιάδη, σε 13 αγώνες μαζέψαμε 13 βαθμούς, κάναμε 5 νίκες και τα σετ ήταν 22-27. Επίσης παλέψαμε όλα τα παιχνίδια, χάνοντας με 3-0 σετ μόλις δύο από αυτά. Και με σαφώς δυσκολότερο πρόγραμμα. Αυτά τα ολίγα σχετικά με το κεφάλαιο «προπονητής». Θα επανέλθουμε με αυτό των παικτών, για να έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα για τα τι έφταιξε και πέσαμε αύτανδροι.
Σήμερα έχουμε και αγώνα. Ποιος το ξέρει, θα μου πείτε, και με το δίκιο σας. Μόνο κάτι πυροβολημένοι, αφού μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί όποιος πάει στις 7 το απόγευμα στο κλειστό του Μενιδίου «Μπ. Χολίδης», όπου αντιμετωπίζουμε τη Νίκη Αιγινίου, στο τελευταίο μας παιχνίδι στην Α2. Παιχνίδι άνευ ουσίας, αφού ακολουθούμε τον Γαλαξία και τα Μουδανιά στη Β’ Εθνική. Και όχι μόνο αυτό, αλλά τερματίζουμε και προτελευταίοι (εκτός και αν κερδίσουμε εμείς και χάσει έστω και με 3-2 ο Γαλαξίας). Ε ρε που καταντήσαμε… Για την Ιστορία, να πω ότι θα αντιμετωπίσουμε για 2η φορά την ΜΑΣ Νίκη Αιγινίου στην έδρα μας. Την προηγούμενη, για την Α2 κατηγορία 2008-09, νικήσαμε στο Νέο Ηράκλειο με 3-0 σετ.
Αδέρφια η ΑΕΚάρα μας θα ξαναφτάσει εκεί που ανήκει. Στην Α1 και να διεκδικεί τίτλους. Ένα πράγμα μόνο χρειάζεται. Τη φωλιά της στη Νέα Φιλαδέλφεια. Και όλα θα έρθουν. Αλλιώς, δεν μας βλέπω καλά…
Φώτης Πάτρα
ΥΓ1: Η στήλη σήμερα είναι αφιερωμένη στον Δημήτρη από Καρδίτσα και στα εκεί αδέρφια μου που ήπιαν το πικρό ποτήρι του υποβιβασμού από κοντά (για δείτε τη φωτογραφία και θα καταλάβετε). Επίσης, είναι αφιερωμένη στον Χρήστο Καλαμάτα και στον αδερφό από το Παλαιό Φάληρο, που έχουν την ΑΕΚάρα της Καρδιάς, βαθιά μέσα στην…καρδιά τους.
ΥΓ2: Σήμερα έχει τελικό Κυπέλλου. Μακάρι να το σηκώσουμε, για τα παιδιά μας και για να δείξουμε ότι υπάρχουμε και ότι δεν έχουμε ξεμάθει από το να σηκώνουμε κούπες.
ΥΓ3: Για τον Γαμπιεράκη και τον Δελημπαλταδάκη, θα τα πούμε την άλλη εβδομάδα. Και πριν την 12η Μαΐου όπου εκδικάζεται στο ΑΣΑΕΔ η υπόθεση του Ηλυσιακού. Γειά σου ρε ΑΕΚάρα Παντελή… Έχει ο καιρός γυρίσματα όμως, που θα πάει? Θα σε βρούμε στο διάβα μας κάποια στιγμή.
ΥΓ4: Επειδή η τεχνολογία έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας, τη στήλη θα τη βρείτε και στο διαδίκτυο στο ιστολόγιο: http://gia-tin-AEK-tis-kardias.blogspot.com/.
ΥΓ5: Καλημέρα ΑΕΚάρα μου...
ΥΓ6: Ευχαριστώ όσους βοηθάνε (με κάθε τρόπο), το σκακιστικό τμήμα της ΑΕΚ.
ΥΓ7: Το blog της ομάδας σκάκι της ΑΕΚ είναι: http://aekchessclub.blogspot.com/. Νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να το επισκεφθεί κανείς (και ας μην έχει σχέση με το σκάκι).
ΥΓ8: Όλοι μέλη στην Α.Ε.Κ… Αλλά με τις συνδρομές μας πληρωμένες όμως…
ΥΓ9: Γήπεδα (ποδοσφαίρου – μπάσκετ – βόλεϊ) στη Νέα Φιλαδέλφεια (Ποδονίφτη)…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου